ชื่อที่มาของ “ปากคลองดอนสัก” มาจากประวัติศาสตร์บอกเล่าของชาวบ้านในชุมชน โดยบริเวณชุมชนที่ตั้งอยู่นี้เป็นบริเวณปากคลอง จึงเรียกว่า “ปากคลอง” ส่วนคำว่าดอนสัก สันนิษฐานได้ดังนี้ 1) เดิมบริเวณแถบนี้มีต้นไม้ชนิดหนึ่งชาวบ้านเรียกว่า “ไม้สักเขา“ เป็นไม้เนื้อแข็งงอกขึ้นกระจัดกระจายทั่วไปในพื้นที่ดังกล่าว โดยชาวบ้านนิยมตัดโค่นมาทำเสาบ้านหรือหนำ เพราะขนาดลำต้นไม้ใหญ่ ก่อนจะนำมาใช้งานจะต้องปอกเปลือกและนำไปลนไฟเสียก่อนเพราะมอดชอบชอนไช ปัจจุบันพันธุ์ไม้ชนิดนี้ยังมีหลงเหลืออยู่บ้างแต่ปริมาณน้อยมาก 2) บริเวณพื้นที่ดอนสักในอดีตเป็นที่อาศัยของสัตว์ป่าหลายชนิดเนื่องจากมีพื้นที่อุดมสมบูรณ์จึงเรียกพื้นที่แห่งนี้ว่า “ดอนสัตว์” ต่อมาอาจเรียกเสียงผิดเพี้ยนมาเป็น “ดอนสัก” 3) สันนิษฐานว่ามาจากชื่อดอนสักสิทธ์ เนื่องจากบริเวณแห่งนี้เป็นดอน มีสิ่งศักดิ์สิทธ์นับถือ 4 อย่าง คือ พ่อเขาชะโงก พ่อเขาหัวล้าน  แม่ยายอาม และแหลมทวด จึงได้เรียกบริเวณแห่งนี้ว่า “ดอนศักดิ์สิทธ์”

สิ่งที่น่าสนใจ

กลุ่มคนที่อาศัยอยู่บริเวณดอนสัก ส่วนหนึ่งเป็นคนดั้งเดิมที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ดอนสัก  ต่อมาได้มีกลุ่มคนจาก เพชรบุรี (บางตะบูน) อพยพเข้ามาในช่วงปี พ.ศ. 2484 กลุ่มแรกอพยพมาทางเรือใบ “มาเรือใบ 7 วัน 7 คืน”  ในปี พ.ศ.2484 ต่อมาได้อพยพมาทางรถไฟ โดยนั่งรถไฟมาจากเพชรบุรีมาลงที่ชุมพร และพักค้างคืนที่ชุมพร 1 คืน ( เนื่องจากรถไฟเพชรบุรีจะสุดสายที่ชุมพร ) แล้วต่อรถไฟจากชุมพรมาสุราษฎร์ธานีในช่วงเช้า  ในปี พ.ศ. 2489 นอกจากนั้นมีกลุ่มคนจากนครศรีธรรมราช กลุ่มแรกมาจากปากพนัง โดยเดินทางมาทางเรือ นั่งเรือมาจากปากพนังแล้วมาขึ้นเรือที่ปากคลองดอนสัก ซึ่งนั่งเรือมาเป็นระยะเวลา 100-120 ชั่วโมง โดยสารด้วยเรือของตัวเอง โดยอพยพมาทั้งครอบครัว ในช่วงปี พ.ศ. 2518 ต่อมาได้มีชาวเมืองนครศรีธรรมราชได้ลงเรือจากท่าแพมาขึ้นที่สิชล ไปอาศัยที่เขากลอยแล้วย้ายมาที่ดอนสัก ในปีพ.ศ. 2517 ซึ่งยังคงไปมาระหว่างเขากลอยและดอนสักต่อมาปี พ.ศ. 2521 ได้ย้ายมาอยู่ประจำที่ดอนสัก

กลุ่มต่อมาอพยพมาจากบ้านดอน อำเภอเมืองสุราษฎร์ธานี ในปี พ.ศ.2525 เดินทางมาทางถนน   (เดินทางโดยรถเมล์ผ่านเส้นทางกาญจนดิษฐ์ในปัจจุบัน ค่าโดยสาร 10 บาท) ซึ่งในช่วงแรกเป็นการมาเที่ยวและดูพื้นที่ แต่ช่วงหลังได้มีการอพยพทางเรือมาอยู่ในพื้นที่ในช่วงปี พ.ศ. 2528 ได้มีกลุ่มคนที่มาจากบางไทร อพยพมาโดยการนั่งเรือมาที่บ้านดอน ซึ่งใช้ระยะเวลา 1 ชั่วโมง แล้วต่อรถเมล์มาที่ดอนสัก (ค่าโดยสาร 10 บาท) โดยเข้ามาหาพื้นที่ และอพยพเข้ามาอาศัยในปี พ.ศ. 2532 ยุคหลังได้มีคนจากหลากหลายพื้นที่อพยพเข้ามามากขึ้น จากจังหวัดพัทลุง สตูล เชียงใหม่ เชียงรายเป็นต้น ซึ่งส่วนใหญ่อพยพมาหางานทำ เนื่องจากในดอนสักหางานทำได้ง่าย (หากินง่ายใครมีปัญญาทำก็ทำเลย) ซึ่งลักษณะดังกล่าวทำให้ดอนสักเป็น “เมืองเสรีร้อยพ่อพันแม่”

การเดินทาง

จากตัวเมืองสุราษฎร์ธานี เดินทางลงใต้ ใช้ถนนตลาดใหม่ต่อด้วยถนนกาญจนวิถี ทางหลวงหมายเลข 401 ผ่านอำเภอกาญจนดิษฐ์ ไปจนถึงสามแยกบ้านในระยะทางประมาณ 63 กิโลเมตร เลี้ยวซ้ายที่แยกบ้านในไปทางอำเภอดอนสัก ตามทางหลวงหมายเลข 4142 ผ่านที่ว่าการอำเภอดอนสัก เดินทางต่อไป 1 กิโลเมตร เลี้ยวซ้าย เดินทางต่อไปอีก 1.0 กิโลเมตร

ช่วงเวลา ฤดูกาลที่เหมาะแก่การท่องเที่ยว
ทุกฤดูกาล